hiç yaşayamadığım o yüzden bazı geceler bir yastığa sarılarak ve yanımda hoş bir beyefendi varmış hayalini kurarak gerçekleştirdiğim eylem

beni seven(!) biriyle yattım, ancak sevdiğim değildi. rahatsız ediciydi. sevdiğim biriyle yatmak nasıl bir his bilemem. güzeldir herhalde.

sanırım bana nasip olmayacak

nasıl bir his acaba

mevsimine göre değişen bir durumu vardır. yaz aylarında yastıktan duvar örmek farz oluyor. sürekli üstünüze yuvarlanınca sıcaktan çıldırmamak elde değil. bir sabah kafam attı ve ondan erken uyanıp dolapta bulabildiğim tüm pikeleri üzerine örtmüştüm yanarak ölsün diye ama nafile.

bir de kışın yorganın üzerine yattıklarında ve bir türlü altından çıkartamadığında çok uyuz oluyor.

varken sarılın, okşayın, öpün ve uyuyun. kıymet bilin derim. inanın onun varlığını hissettiğiniz en önemli an, uyumadan önce sarılıp yüzünüzde beliren salak bi tebessümde saklıdır. bol bol sevdiğinin nefesini içine çek. terlediyse terini sil. horluyosa eğer, horlayışını bile sev. biraz bekle uyuyuşunu seyret hatta.

düşününce her ne kadar hoş bir duygu uyandırsa da uygulandığında ciğerlerin karbondioksitle dolmasıyla sırt sırta vermekle sonuclanır.

doya doya yaşadım arkadaşlar.dünyanın en güzel şeylerinden birisi.
insanın arayıpta bulamadığı, bulduğu ama anlayamadığı huzurun ta kendisi. vücudunuz bir olmuştur, kafanız boynuna gömülmüştür, güzel kokusunu ciğerlerinize depolarsınız. dalarsınız uykuya..
ama uyumakla iş bitmez. öyle bi seversiniz ki rüyanızda onunla uyuduğunuzu görürsünüz. o kadar çok seversiniz ki sevginizi mesaiye bırakırsınız.

bitti bitmesine ama kokunu unutmak koydu be oğlum bilesin.