ısınmak adına ani içilmesi ağzın yanması açısından davetkar olmayan ama içerken dudaklarda bıraktığı hoş ve komik kalıntısıyla başka ağızlara davetiye çıkaran içecek. bol tarçınlı, oh mis.
halen boğaz vapurlarında ve motorlarında satılan içecek. kokusu her zaman insanı "acaba içsem mi?" havasına sokar. eski istanbul dönemlerinde gece boza satıldığı gibi gündüzde sokaklarda salep te satılırdı. içilmesi gerekendir.
dondurmacı halilde kıymalı börek yedikten sonra içtiğim ve kimse görmediği bir anda, parmağımla sahlep bardağının üstünde oluşmuş olan kalın kaymak tabakayı deldiğim enfes sıcak içecek. bi kaç kez yazın da içtim, ses tellerimden bağırsaklarıma kadar bir yangın oldu.
salep unutulmaya yüz tuttu. iyi ki diyeceğim aklıma gelmezdi. kıvamından renginden dolayı benzetildiği şey ve dolayısıyla nesil de ufaktan sahneden çekiliyor. bye bye salep ya da sahlep... naber vayt çaklıt moka?
iyisi piyasada çok kalmadığı için markette satılan toz sahleplerin de görünümü sperme benzediği için doğal olarak çok tüketilmiyor ama orjinalini bulunca kaçırmayın
naringergedan
tunatuan
actual proof