o mereti eline alıp,tüttürmekten,kokusunun üzerine sinmesinden duyulan garip bir duygu.
öyle ki sanki halen 3-4 günde,bir tane içmenize rağmen böyle kuytu köşede içersiniz,liseli çocukların anasından babasından saklanıp içmesi gibi.
ama dumanı bir çekersiniz ki içinize,acısını çıkarta çıkarta 4 günün...keyifle içip,sonra da "allah kahretsin,içmicem seni artık" diye içlenirsiniz...

garip bir duygudur ki ilk defa konuştuğum birinin karşısında rahat rahat içemem * ne bileyim böyle serseri gibi içime çekemem, dumanını nereye üfleyeceğimi şaşırırım, ağzıma nasıl götürürsem çok abes kaçmaz diye kendi kendimi yerim.kısacası rahat olamam içtiğimden de birşey anlamam.

asla utanmam/çekinmem.
karşımdaki insana sorarım, sigara kullanıyormusun diye.
alıcağım cevaba göre içer yada içmem, açık alandaysam zaten kimse tutamaz beni.

utanmak degilde her goren eline yakismiyor ne kadar ayip falan diye kafa utuluyor nesi ayip?? ha bide bir keresinde bi hocam isteksiz olursun bak demisti neyde demistim hayata karsi demisti bak bak cevir kazı yanmasın