şimdi bir azgın boğalık sendromu yoksa aslına herkes hemen hemen mr. right materyali ile başlıyor bence. ancak çevre, yaşanılanlar vs edinilen izlenimlerle herkes bir diğerini bir şekilde harcıyor-tüketiyor ve bir noktadan sonra o ''düzgün'' olan da ''kime, ne için düzgün oluyorum?'' diyerekten kayışı kopartıyor. burada da ''içine ederler'' diyerek daha bir kaşarlaşma evresine ya da kendini tamamen ilişkilere vs kapama durumuna giriliyor benim gözlemim. ha bu iki evreyi de yaşayıp aradaki ince ayarda dolanıyorsanız ne mutlu ama o zaman da ''içine ettiğimin iyi insanıyım, o kadar şey yaşadım artık zamanı geldi mutluluğun'' safhası geliyor ki o da hayat bir amerikan komedisi olmadığından genelde hüsran, depresyon ve hayaller ile geçip gidiyor.