hayatı tespih yapıp çevresine dolayan haniyse tüm dünyayı sikine takmayıp; iplememekte çığır açan insandır.

koku kaynağı tespit edilmediği sürece kendini gizlemesi olası olan bu osurukçu başları, çevredekilerin burunlarını kapaması ile az da olsa rengini belli eder. tehlike geçmediği sürece ve koku çıkacak delik bulamadığı müddetçe kıkırdamaktan renk ve şekil değiştiren yolcular hiç bir şey olmamış hassasiyetinde yolculuğa devam eder. "olm osurmasana lan otobüste falan, nasıl adamsın amk; götünü kesicem senin."

nerdeyse bir ülke kadar büyük istanbulun marifetidir. küçük bir şehre taşınıp mesafeleri kısaltması gerekendir.

zaten sıkış tıkış olan otobüslerin tüm oksijenini yok eden orospu çocuğuna "toplu taşıma aracında osuran insan" denir.

helal olsun, o özgüven bende hiçbir zaman olmadı, saygıyla eğiliyorum

orta kapının açılmasını istemek suretiyle kafasını minimum 60 km hızla giden araçtan sarkıtıp, asfalta sürtüp daha sonra da turşu suyunda bekletmek istediğim insandır.

ağır anarşisttir. hayatta kalma mücadelesi veriyor da olabilir. doğa, hayvanlara hayatta kalmaları için türlü özellikler bahşetmiştir. toplu taşıma araçlarında osuran insanlara da bu açıdan bakmak gerek(ebil)ir.