işyerinde bi arkadaşımın, trans kardeşinden dolayı yaşadığı süreç. o güne kadar pek kafa yormadığım bir şeydi trans geçiş süreci. birey karar verir, hastane bulur, para bulur, istediği bedene girer ve herşey biter diye düşünüyordum. ama kazın ayağı maalesef öyle değil. medikal, hukuki, sosyal, psikolojik birçok farklı süreci var ve bunları tek başına bir insanın atlatması imkansıza yakın. sana ait bir bedene istediğin değişikliği yapabilmek sanıldığı kadar kolay değil. bütün bu sürecin bir tarafı da aile. arkadaşımın, o güne kadar erkek olarak bellediği kardeşinin aslında kadın olduğunu öğrenmesi ve bunu kabullenmesi hiç de kolay olmamış. ailesinin önce reddedişi sonra kabullenişi, aile efradına açması veya yeri geldiğinde gizlemek zorunda kalması, çocuklarını/kardeşlerini savunmak, yeri geldiğinde onun yanında dimdik yer almak çoğumuzun görmediği, duymadığı, bilmediği şeyler. tahmin ediyorum ki o arkadaş, böyle bir abla ve aileye sahip olduğu için çok şanslı. türkiye'de de dünyada da trans geçiş sürecinde genelde çocuklarının yanında yer alan aileler yoktur zannımca.

sürecin öznesinin dışında, aileyi, arkadaşları da derinden etkiliyor.