türkiye'den gitme isteği

son yıllarda tavan yapan ruh hali. dalga dalga yayılan muhafazakarlığın kendi dışındakileri yok sayan hali, durmadan artan kadın cinayetleri, farklı ırk ve milliyetten insanların hiçbir konuda anlaşamaması, gazetecilerin, muhaliflerin hapse atılması derken artık son perdeye doğru hızla ilerliyoruz. zamanında abd'den dönerken çok mutlu, çok umutluydum ve geride hiçbir şey kalmadı. ailem ve sevdiklerim olmasa beş dakika bekleyecek sabrım yok.

ps: ve ne yazık ki gidilen yerin seni asla yüzde yüz mutlu etmeyecek olması başka bir tartışma konusu.
sokağa çıkma süresi/sayısı ile doğru orantıda artan istek.
son zamanlarda çok çok yoğun hissettiğim tutku derecesinde duygudur. öyle ki, daha tıp birinci sınıf olmama rağmen felik felik avrupada uzmanlık imkanlarını araştırıyorum. geçtiğimiz günlerde okulumda bulduğum hollandalı * araştırma görevlisinin yakasına yapışıp sorguya çektim ama cevap alamadım. araştırmalarım sürüyor.
az bekleyin geçer bu istek.

zira, türkiye, türkiye olmaktan çıkıyor olduğu için, az beklenirse, gitmenize gerek kalmadan, türkiye sizden gidecektir.

(bkz: yeni türkiye)
hollandada sokakta opusebiliriz askm