tahmini olarak 25 bin kişi kadar kaldıkları düşünülen çoğu sefarad yahudisi gruptur. büyük çoğunluğu istanbul ve izmir'de yaşar. az sayıda hatay ve adana civarında da varlardır.

bir türkiye yahudisiyle mesajlaşmam sırasında;
-merhaba, türkiyenin renkleri ne kadar güzel değil mi?
-eğer beni ayrı bir renk olarak görüyorsan, ben ayrı bir renk değilim,bende senle aynı rengim, diye cevap yazan, beni şaşırtan ve utandıran adamların olduğu gruptur

tanidiklarim cok tatli, kadirşinas ve kötü gün dostu olabilen değerli insanlardır (ben yahudi olmadığım halde).

türklerle beraber yaşadıkları süre içerisinde en çok zulmü türk milliyetçilerinden görmüş gruptur.

mesela bu zulümlerin en popüleri şükrü saraçoğlu hükümeti zamanında alınan varlık vergisidir. hitler avrupa'da yahudi katliamı yaparken yahudilerin zenginliğinden rahatsız olan tatlı kurtçuklar* türk sermayesi milli sermayedir mantığıyla yahudilerin mallarını gasp etmişlerdir. tabii bunu kanuna uydurmuş, kırk dönüm arsan varsa bize 30 dönümünü vergi olarak vereceksin demişlerdir. kısa zaman içinde bu vergilerin altından kalkamayan yahudileride erzurum aşkale'ye yolladılar. izmir'in istanbul'un sıcağından alıp erzurum'un dondurucu ayazına giden yaşlı yahudiler buna dayanamayıp orada can verdiler. hayatında konağından çıkmamış yahudi efendiler ve hanımefendilere erzurum'da kar kürettiler. pek çok yahudi sıfırı tüketti.

bu iş elbette bizimkilerin hatalarının farkına varmasıyla son bulmamıştır. new york times'ta türkiye'yi kınayan bir yazı çıkarırlar ve böyle durulurlar.

üstelik tüm bunlarıhalka onaylatmak için milliyetçi türkler, gazetelerinde sürekli cimri yahudi, fesat yahudi, hain yahudi tarzı ırkçı karikatürler hazırlattılar.

tüm bunların yan etkilerinden birisi çanakkale ve edirne'de ki yahudilerin halk tarafından kovalanması olmuştur. evet, kovalanmışlardır. halk, onları evlerinden çıkarıp gitmeye mecbur bırakmışlardır. bugün çanakkale'nin en güzel yerleri bir zamanlar yahudilerindi ve zorla ellerinden aldılar.

yakın bir arkadaşım böyle. ailesiyle, haliylen burada doğup buyumekten aslında bir turk'den farkları yok ( kendisi surekli ispanyoluz biz ehe ehe diye dile getirdiğinden boyle deme ihtiyacı duydum) çoğu gibi hali vakti yerinde, elit sayılabilir tabakadanlar. boyle olunca açıkcası bu dine bağlılık konusunun bu kadar da sıkı olduğunu ( dindar biri degilim belki de ondan) görünce cok şaşırmıştım : arkadaşımın sevgilisi musluman ve baya gereksiz bir tip. hani olur da evlenirseniz gibi varsayımlarımızın hepsi arkadaşımın "ailem katiyen izin vermez" demesi ile bitiyor ve açıkcası boyle eğitimli, kültürlü sayılabilecek insanların sırf din-inanç sebebiyle boyle kısıtlamaları bana cok anlaşılmaz geliyor, hele de zamanında ayrımcılığa bu kadar maruz kalmışlarken kendi çocuklukların mutluluğunu vs boyle şartlamalari...

lise edebiyat öğretmenim bu güzel insanlardan biridir. onu tanıdığım için çok şanslıyım.

(bkz:sefarad), (bkz:aşkenaz)

türkiye'deki yahudi cemaatindeki lgbtiler hakkında ender görülebilecek bir yazı için (bkz:avlaremoz)

kendine türk milliyetçileri, alperenler, ülkücüler diyen tiplerden daha fazla bu vatana bağlı insanlardır.