bebekler bir hoşgeldin demeniz yok mu :)
selam ben istiridye :)

(bkz:kırmızı renk tanga giyen erkek) olarak değiştirdiğim başlık.

ya dişime takılır ve yırtarsam? korkunç bişey. belki birgün deneme fırsatım olur. bizim aktiflerin pipisikosu güzel bence. köylü gibi hissettim.

allah düşmanımın başına bile vermesin. bide arabada sadece karadeniz türküleri dinleyen modeli yok mu. bir kez başıma geldi araba camından kafamı çıkartıp bağırma raddesine gelmiştim. benden uzak olsun. >:/

ya ben ses olayına bitiyorum. yani türkçe ve net konuşmaların olması yeterli benim için. karadeniz şivesi dışında her şiveye açığım. sadece sesleri dinlemek bile yeterli benim içinn. :) ve tabii rıza dahilinde olmalı.!

yiter artık. ebenizn _mı yanii. kabul edemiycemm.

zamanla makatımdan ahtapot uvuzları çıkmaya başladı!

dicem ben ibneyim. delil(k) isterlerse göstericem mecburr.

artık bir şeyin “en” şeyi olabiliceğim için mutluyum. ben en büyük heterofobiğim. <3

“sadece şeyma” - şeyma subaşı
hayatımın dönüm noktalarından biri diyebilirim bu kitap için. edebi yanı bayaa bi kuvvetli. pizza üzerine olan düşüncesi ve bu düşünceyi mutlulukla harmanlayıp günümüz insan ilişkilerine katkısını da değinmeden geçemeyeceğim. <3

mevsimlerden yaz ise ve bir yerde çok oturmuşsam kalktığım zaman terlemiş olması diyebilirim. bide izi çıkıyo of. birlikte vakit geçirdiğim kişilere baktırıyorum eğer iz varsa etrafa bakıp acaba bana bakıyorlar mı diye düşünüyorum. büyük popolu olmak büyük ter izi demek. bide şey otobüste felan oturunca yanımdakiyle fazla samimi olmak zorunda kalıyorum, hiç haz etmediğim bir şey. ne o öyle yapış yapış.

university of life - fetish arts department. umarım bu sene kazanırım

küçükken babamı dedemi felan çağırmak için giriyordum. her tarafta amcalar abiler vardı, o zamanlar sigara içiliyordu ve ortam duman altıydı… babam oralet ısmarlardı, rengi böyle toksik slytherin yeşili felandı. her masada okey taşları çak çak çak. of lanet günlerdi

üst bacaklarım. bide kalbim yersenn.

tüp mide olup tekrar kilo aldım. bırakın kendimi s/kicem, bırakınn

o kadar git gelli bir hâldeyim ki. bazen senin gibi düşünüyorum bazen de aşırı aydınlık düşünceler içerisindeyim. o yüzden şunu söylemek istiyorum. herkesin karamsarlığı algılama biçimi farklı. aydınlığa çıkan tek bir yol var mı bilmiyorum, belki tek bir yola çıkan bir sürü yol vardır, belki de herkesin yolu farklı yerlere çıkıyordur. o yüzden yine şunu söyleyeceğim. hayattaysan hayattasın, hayatta değilsen hayatta değilsin. burnun varsa vardır, yoksa yoktur. idrak etmek ve farkında olmak. yani basit gibi aslında.

alttaki yazar // sence ölmek nasıl bir şey? yani ölünce ne olacak gibi hissediyorsun? acı mı? rahatlama mı? ya da ne? sonrasında ne var? sence yani? bide benimle sevgili olur musun?

24 yıldır seks yapamamak gibi mi :(

ama koltukaltından koltukaltına değişir bence. her koltukaltı yalanmaz ki. mesela ımm şey neyse.

afedersiniz ama bok gibi