emel'in güzeller güzeli "faka bastın" albümünün iki numaralı şarkısı ve bir harun kolçak klasiği. harun kolçak daha sonra yeniden doğuyorum albümünde seslendirmiştir. şarkı hüzünlü yapısı ve sözleriyle insanın içini acıtır, çok severken terk eden sevgiliye bir ahttır, hatırladıkça canını acıtan, öfkelendiren ama gene hüznünü içinde hisseden "geride kalan"ın duygularını yaşatır, "giden sevgiliye" ne öfkesi ne hüznü biter, çünkü sevgili bu beklenmedik gidişiyle "bir bozgun bir vurgun" yaşatmıştır, bu yüzden "bağışlamak" "bağışlanmaktan" daha zordur. bunda kendinde suç aradığını ifade eder, ama bağışlanmayı hak edecek bir şey yaptıysa bile bağışlamanın daha zor olduğunu söyler. zaman zaman hatırlayıp arkasından yer yer öfke yer yer hüzün duyulan sevgiliye ağıttır:
tunatuan