yalan söyleyen sevgili

çaresiz hissettiren sevgili. güven bir kere zedelenirse bi daha düzelmiyor dostlar. ona tekrar inanmak, her söylediği sözden sonra acaba yine yalan mı söylüyor diye düşünmemek o kadar çok isterdim ki ama yapamıyorum. baştan başa güvensizlik sardı ruhumu. eşcinsel olunca mecburen yalan söylediğimiz durumlar oluyor. ben de yalan söylüyorum aileme, arkadaşlarıma fakat birbirimize yalan söylemeye ne gerek vardı? zaten çevreye yalan söylüyoruz ona da söylesem ne fark eder diye düşünülüyor sanırım. yalanlar söyleyen birinin bir daha söylemeyeceğinin garantisi yok. ayrılmak en mantıklı seçenek olsa gerek, kafamız rahat olur.
ilk başlarda olabilir ilişkide yalan kaçınılmaz diye avutmaya çalışıyordum kendimi. hem yalan söylüyorsa değer verdigindendir, kaybetmek istemiyordur gibi yapıcı düşüncelerle gecistirdim bir süre. zamanla o tatlı yalanlar tatsizlik vermeye başladı. bir süre daha düzelir diye zaman harcadım sonra yanimdayken kaç sefer telefonla konuşmasına şahit oldum. hiçbir şekilde doğrusu onun için bir sorun teşkil etmediği halde , bir kez bile olsun olduğu durumu, olduğu gibi anlattığını görmedim. illaki söylediği ile olanın bir birini tutmama durumu şarttı. anladım ki yalan, karakterine işlemiş ve bunu terketmesi mümkün değil.