yalnız gay

en korktuğum şeydir yalnız ölmek. sanırım bu gidişle de öleceğim. hafif alkollüyüm, biraz da ağladım. istiyorum birisini hayatımda mutlu olalım. yiyelim, waffle yapalım osuralım falan. çok sıkıcıdır gece gece derin boşluğa sürükler adamı. sorunu anlamakta güçlük çekiyorum. yoruyorsun beni istanbul...
ne seninle ne sensiz. neden bu entry i açtım onu da bilmiyorum ama yalnız ölmek istemiyorum sözlük.
yalniz insandir. hepimizin zaman zaman hissettigi duyguyu belli bir suredir hissetmeye devam ettiginden karamsarliga dusmustur.

dusmeyiniz. anlasilmasi gereken konu en temelinde insanlarin sosyal yaratiklar olmasidir. istesek de, istemesek de hepimiz kendimizi yalniz hissediyoruz zaman zaman. bu demek degildir ki her birimiz rezil bir sekilde yalniz olecegiz. hayat garip, bir ara yapayalnizken obur ara bir bakmissiniz yalnizlik icin dua ediyorsunuz kalabaliktan.
maroon 5'ın love somebody'de dediği gibi, ' i really wanna love somebody - i really wanna touch somebody ' .

yalnız fena koyuyor
fiziksel olarak yalnız olmak bir yana da bazen insan kalabalıklar içinde de yapayalnız hissediyor ya o daha da acıdır. özellikle bizlerde çok olur bu.

kalabalıklar içinde yapayalnızım sözlük.
ben ben ben ben ben ben ben ben ben veee yine ben gtk.
yalnızlıktan korkuyorum ve yalnızlığın tam ortasındayım.bu durumları düşünmemek için hayatımı yoğun tempoya sokuyorum,boş kalmamaya çalışıyorum ama bir gün gelecek ki bu tempo bana yetmiyecek,herkes kendi hayatına dalacak ve sana kalan tek şey yalnızlık olacak...
eğer yalnızlığı seneleri aşıyorsa ben nerede yanlış yaptım diye düşünmesi gereken geydir. çevredeki geylerin 4'te 3'ü yalnızken, aslında hepsi kendilerine bu soruyu sormaları lazım. ben neyim ne bekliyorum? karşımdan istediğimi geri verebilecek miyim?
ayrıca yalnızlığı bir sevgili/eş eksikliği olarak görüyorsak biraz nefes alıp arkadaşlarımıza odaklanmamız gerekir. çünkü ilişki durumları aramayla bulunmuyor. bir zaman geliyor ve "sen hep buradaymışsın," diyorsunuz. arkadaşlarda insanı yalnız hissettirmiyorlar.
haa bu ben galiba , yalnız olmaktan kimisi şikayetçi de olsa ben seviyorum . insanlarla uğraşmak , kendini anlatmak , anlaşılmak için diretmek vs vs vs bir çoğuna zamanımı harcamam ben . heleki insanoğlunun tüketim sorunu ve doyumsuzluğu karşısında yalnızlık en büyük tercih . insanlar dünyayı , doğayı , hayvanları felan tüketiyorlar doğru , buna mecburuz ama en büyük sıkıntı insanlar bir noktadan sonra bir birlerini tüketiyorlar . lüzumsuz bir savaş içinde herkes ve bu kaosa dahil olmak , kendime olan saygımı yitirmeme sebep , tüm bunlar bir yana insan yoksa hayatınızda ; stres , dert , tasa , sinir , ömür tüketen duyguların hiç biride olmuyor . yalnızlık huzurun ve mutlu sonun başlangıcı bence .