en aptalca olanı:
bir toplantıya çok uykusuz katılmak zorunda kalmıştım. arkadaşıma rica ettim ''konuşmaları sen yap ben sadece destek çıkayım gerekirse, konuşacak halim yok''. dilek adlı arkadaşım ''olur'' dedi. tanışma esnasında dilek kendini tanıttı adamlara tokalaşırken, sıra bana geldiğinde kendimi destek çıkmaya programladığımdan ''merhaba ben dilek'' diye adamların elini sıktım. sonra arkadaşımın bakışlarından adımın dilek olmadığını hatırlayıp ''hee yok ben dilek değilim dilek o'' diye bir güzel sıvadım...
bir de sürekli yaptıklarım var:
sokak kapisınin kilidini açtıktan sonra anahtarı dışarda kapının üzerinde bırakıp uyumak
ocağı açık unutmak, farkettikten sonra sıcak tavayı göz göre göre çıplak elle tutmak
sigarayı tersten yakmak