ingiltere'nin anayasal surecinde güçler ayrılığı ilkesi kıta avrupası'ndan biraz farklı bir evrim geçirmiştir.yasamayı temsil eden halkın ,zaten mantıken kendi aleyhine bir yasanın çıkmasına izin vermeyeceği tezinden hareket edilerek yasama ve yürütme çatışması ağırlıklı bir sistem ortaya çıkmıştır.hatta yürütme yasamanın alt dalıdır bile denilebilir.yargı ise denetim mekanizması olarak bağımsız olmaktan ziyade kraliçeye bağlıdır.ancak bu bağlılık bizdeki bağlılık anlayışının aksine katı bir hiyerarşi içeren emir-komuta zinciri şeklinde değil yalnızca idari anlamdadır. böylece tüm kurumların birbirini denetleyip sınırlandırması mümkün kılınırken iktidarın tek elde toplanması da engellenmiş olur.görüldüğü üzere akp'nin, yargının "belli bir iradeyi temsil etmesi" kavramı götünden anlaması yetmezmiş gibi milli iradeyi diline pelesenk edip muğlak bir kavramla son muhalif erk* olan yargıyı arka bahçesi hatta bahçeciği yapma girişiminin kibarca söylenişidir.*