yemek yapmak basit. menemen yapmayı bildiğin sürece hemen hemen her şeyi yapabilirsin. önemli olan güzel yemek yapmak ki bunun için de bence ilk başta damak tadı edinilmeli. insan ağzının tadını bilecek ki ona uygun yemek yapacak sonuçta*. eğer şanslıysan el lezzetin vardır bunlara hiç gerek kalmaz. üzerine bir de severek yemek yaparsın dünyanın en ünlü şefleri yanında halt ederler. bazı temel teknikleri de inkar etmiyorum tabii ki. en basitinden pilav. o pilav kuralına uygun yapılacak. yoksa asla olmuyor.

yalnız yapıldığında da güzel. ama, evet, yemek pişirmenin tadı sevdiğin biriyle yaptığında çıkıyor. domatesleri o doğrar, sen salatalıkları. doğrarken bir parça onun ağzına, bir parça da kendi ağzına atarsın. dudağı parmaklarına değer. parmaklarını kendi ağzına götürürsün. aşkla, gülümseyişlerle, mutlulukla pişer o yemek. mutfak dünyanın en harikulade yeri olur o ânlarda. mis gibi. mis!

(bkz: yok böyle bişi)

(bkz: yemek yemek)

can sıkıntısından dolayı kazandığım yetenek.. kafama göre kombinasyonlarla yeni şeyler yapmaya bile başladım*