geçen sene izmir'e ekim ayında gelmiştim. 2022 ye girerken çalışmıştım. güya o gün sağolsunlar 8 kapatmışlardı işyerini. saat 11 de varabilmiştim yurda. yurttaki herkes zaten yapmışlardı planlar projeler beni mi bekleyeceklerdi haklı olarak. tekelden 3 bira alıp hasan ağa parkına gitmiştim. daha geleli 2 ay olmuştu. burada ne yapıyodum,kimseyi tanımıyorum etmiyorum,bir anlık deli cesareti ile geldim,bütün ailemi karşıma aldım,başarılı olacak mıyım diye dayanamayıp ağlayarak girmiştim yeni yıla. bu sene öyle olmadı ama. çok güzel insanlar ile tanıştım. mezun oldum. kendi ayaklarımın üstünde durabileceğimi fark ettim. bazen sadece keşke daha erkenden böyle kararlar alabilseydim diyorum ama artık geçmişe takılı kalarak yaşamanın ne kadar yorucu ve üzücü olduğunu çok iyi anlıyorum. sadece bazen pandemi döneminde tanıdığım o güzel insanlarla bağım hiç kopmasaydı üzüntüsü var içimde. şu an burada olmamım sebebi olan onlardı çünkü. çok hata yaptım o zamanlar,üzdüm,kırdım. keşke böyle olmasaydı. keşke öyle olmasaydım açıkcası. çok uzattım galiba kusura bakmayın. umarım yeni yıl ülkemiz için de hepimiz için de güzel olur. herkese mutlu yıllar...