ikinci tura doğru giderken ben de milletvekilliği için bir kaç çıkarımda bulunayım.

ilk olarak biz bu türkiye sağını tanımıyoruz, siyasilerden ziyade eldeki kitleyi de tanımıyoruz bunu görmüş olduk, chp 30'lara dayanacak derken hdp'den geri gelen emanet oy tayfasıyla anca 25'i buldu, burada ittifak ortaklarının katkısı çok sınırlı kaldı, bunda tek liste mevzusunun bir yansıması var, deva, gelecek ve saadet gibi partilerin kadrosuna bir şey diyemem ancak kitlenin eli yine altı oka gitmemiş, üstüne iyip'de bir seçenek olmamış, akp'den sıkılanın mührü üç hilale vurduğu ya da yeniden refah partisi'ne yüklendiği bir manzara gördük, cumhur ittifakı hitap ettiği kitleyi gayet iyi biliyormuş ki ayrı listeyi bunu da hesaba katarak gerçekleştirmiş.

milliyetçi siyaset yükselen bir kuvvet olduğunu ispatlamıştır, iyip ve mhp oyuna ek olarak zafer partisi'nin barajı geçmeyeceği kesin olmasına rağmen yüzde 2'yi geçmesi oradaki motivasyon ve inanmışlığı fazlasıyla gösteriyor.

türkiye cumhuriyeti'nin gelmiş geçmiş en sağcı meclisiyle karşı karşıyayız, durum öyle bir noktaya ulaştı ki kimi vekillerin yanında rte bile iki adım solda kalıyor. buna karşı merkezin solundan başlayarak sol siyaset fazla rehavete kapıldı ve birbirlerinin bölgesinde birbirlerinden seçmen devşirme üzerine hareket etti, tabi atı alan üsküdar'ı da geçmiş oldu.

ysp açıkçası kaybetti, daha doğrusu kendi kemik seçmenine sıkıştı, bu durum kimilerini şok etse de beklenendi zaten çünkü baraj 7'ye düştükten sonra son üç seçimde oraya oy veren ciddi bir kitle chp'ye geri döndü, üstüne tip'in seçimlere katılması bir kısmının da oraya yönelmesini sağladı. burada ysp'li arkadaşların günah keçisi aramak yerine bir dizi öz eleştiri yapması gerekecek, çünkü açıkça görülüyor ki 7 haziran 2015'den bu yana batıda bu siyasete oy veren geniş bir kesimle herhangi bir bağ kurulamamış, öyle ki tip'ten çok chp'ye yönelenler var.

kendi adıma sevindirici olan ise türkiye işçi partisi'nin kendi ayakları üzerinde durup kendi gücüyle ülkenin yarısında seçime girmemiş olmasına rağmen 1.8'e dayanması ve bir nevi kendini ispatlamasıdır. vekil sayısının 4'te kalması ve istanbul 1, izmir ve antalya'da kıl payıyla birer vekilin kaçması can sıkmıştır, ancak 1960'lardan bu yana programında açıkça sosyalizm yazan bir parti ilk defa kendisini gösteriyor, bundan böyle artar eksilmez diyorum.

hepsinden geriye ikinci tur ne olur ne olmaz bir şey diyemiyorum, ancak bildiğim önümüzdeki dönemin çok daha ideolojik ve çatışmalı geçeceğidir.