fenerbahçe'nin döküldüğü maç. ayrıca türkiye'nin en iyi takımı şampiyonlar ligi çeyrek finalinde dünyanın en büyük takımını yenerek elenmişti , bunu da hatırlatmakta yarar var.

caner'in orta sahadan, frikik golü atmaya çalışarak sabri sarioglu'na bağladığı, sow'un etkisiz elemanı oynadığı, kenarın eşofmanlısı'nın, o gün eşofmanlarından yoksun olmasından mütevellit, oyuna etkili müdahale edemediği, volkan'ın ve defans oyuncularının kontrolünde kalemizde üç gol gördüğümüz, son dakikalarda gol umudunu egemen'e bağladığımiz maç olmuştur.
her ne kadar selçuk'un sakatlanarak oyundan çıktığı anda "lan futbol melekleri bizi seviyor galiba" diyerek birazcık umutlansakda, olmadı, fenerbahçe korkak futbolunun ve inançsızlığının bedelini ödedi.
13 sene evvel galatasaray'ın her oyuncusunun ter dökerek ve emek harcayarak kazandığı uefa kupasını almanın bir "tesadüf" olduğunu düşünen fenerbahçeliler de böylece kazın ayağının öyle olmadığını, aşkın evet ama futbolun pek de tesadüfleri sevmediğini öğrenmiş oldular.
kısacası fenerbahçe hakettiği bir mağlubiyetle turnuvaya veda etmiştir.

fenerbahçe'nin hakeme para vermeyi unuttuğu maç.