ben onlardan biriyim. görüldüğü üzere hiç kimse tarafından tasvip edilmeyen bir iş yapmışım. bekara karı boşamak kolay sözü yukarıdaki entrylerde her harfi ile hissettiriyor kendisini. tabi ki ille de evlen demiyorum. mümkünse evlenme. ama evlenenler olacaktır muhakkak. bilmediğin arı kovanına parmak sokma. karıştırma.

diye ufak bir çıkış yaptıktan sonra kısaca kendi hikayemi anlatayım da belki benim gibi olanlar hakkındaki önyargı biraz olsun hafifler.

babam ben askerde iken vefat etti. (bu arada madem o kadar mertsiniz askere de gitmeyin) evine küçüğü ve tek bekar ben kaldım. yaşlı annemin tek derdi ölmeden beni de başgöz etmek. kalkıp desem anne ben eşcinselim evlenmeyeceğim, kadın oracıkta ölecek. hoş bizim oralarda eşcinsellik diye birşey yok. ibnelik var. kadın ne yaptı etti tüm yollarımı kapattı. tek çarem açıklamaktı ama yapamadım.

vel hasıl; 4 yıllık aslanlar gibi bir ilişkiyi bitirip evlendim. evlendikten sonra yedi yıl elim yabancı ele değmedi. fakat o kadar dayanabildim.

zıvanadan çıkmadım. her önüme gelenle yatmadım.
12 yıldır evliyim. 11 yaşında bir aslanım ve 9 yaşında bir prensesim var. pişman olmadım. şimdi olsa belki evlenmeyebilirdim ama iyi ki de evlenmişim. gayet mutluyum. ben eşimi seviyorum o da beni seviyor.

aldatma meselesine gelince. hoş bişey değil tabi ki. ama en azından bir kadınla aldatmadım. başka kadına el sürmedim. artı dünya insanlarının yarısından fazlası eşini aldattığı için (ki bunu da açıklayabilirim isteyene) tek günah keçisi ne ben olabilirim ne de benim gibi evlenmek zorunda olan diğer eşcinseller.