soymadan mı yemeli anlamadım; manasız bir başlık ya da ben müdrik olamadım.

portakal kabuklarını reçel yaparak değerlendirmesi gereken insandır. böylece sabahları portakal reçeli yiyen yalnız insan olacaktır.

(bkz: portakalı soydum başucuma koydum)
(bkz: portakalı soyup başucuna koyarak yetişmiş nesil)

hep hayal edilen o toplum olarak hareket etme dürtüsünü kazanamamış milyonlarca bizden biri. ancak fantezilerimizi süsleyen grup seks aktiviteleri dışında hep soyduklarımızı tek başına götürmek arzusunda değil miyiz. paylaştıkça azalacağımıza, kişi başına düşen milli kaynakların yetersiz olacağına olan inancımız o kadar fazla ki o hep örselemeye çalıştığımız yalnızlığa mahkum olmamız kaçınılmaz.

ne soyup yediği önemli olmayan, yalnızlığı aslolan insandır. seviniz.

portakalı benim gibi, bahçesinden topluyordur. şeker gibi olur. portakala doyar. yanına da mandalina suyu sıkıp içer. kış gelse de yapsam aynısını.

kışın yaşadığı yalnızlığı portakal ile gideren, yazları muhtemelen karpuz ile idare eden insandır..

(bkz: mevsimin adamı olmak)

başlığı görünce, uzaklara dalıp "winter is coming" dedim.