üsküdar sahilde vapurdan inip de karşıda yükselen mihrimah sultan camii ve arkasındaki dik yamaca tutunmuş ağaçların yarattığı bir beklentidir sanırım bu hiisi yaratan; kısa sürmesi pek yazık.

vapurdan inip de karşıda yükselen yamaca bakmadan kalabalığı yarmaya çalışan insanların arasında ezilmeyecek kadar hızlı ama tepeyi gözden kaçırmayacak kadar da dingin hareketlerle birkaç adım attığınızda hissedersiniz; tepenin ardında eski istanbul hikayelerinden kalıntılar bulacakmışsınız gibi heyeceanlanır, ayrıntıları görmek için devasa bir tablonun farklı köşelerine bakıyormuş gibi tepenin yamacın ayrıntılar arasında koşturur gözleriniz. yazık ki yamaca doğru yaklaşırken önce sahil yolunun keşmekeşi sonra da yamacın dibinden çamlıca tepesine kadar kesintisiz devam edecek olan tabela selinin sevimsizliği tüm iştahınızı söker alır, boğulursunuz.