birçok arkadaşım bu durumu gayet "umursamazlıkla" karşıladı. zaten ben de gayet "umursamaz" şekilde beyan etmiş oldum çoğuna...

x: canım h.sonu ankara'ya geliyorum, müsait misin?
sb: he müsaitim, y'yle oturuyoz,* onun ve benim yapmamız gerekenler var ama misafir edebiliriz tabi ki de seni..
x: y kim? ev arkadaşın mı?
sb: evet, aynı zamanda da sevgilim...
x: ha tamam... rahatsız olmazsınız di mi?
sb: yok yok olmayız gel.. iyi olur hem değişik bikaç muhabbet ederiz.. o da benim geçmişimi öğrenmiş olur biraz daha...
x: tamam o zaman, bileti mi alınca geleceğim saati söylerim...

bir diğer arkadaşımda ise farklı bi sorun yaşamıştık.* benim eşcinsel olduğumu bilmesine rağmen pratikte yanımda hiç kimseyi görmediği için bu konunun esamesi okunmuyordu muhabbetlerimizde. hoş o da kadın arkadaşlarından bahsetmezdi. istanbul'da olduğumu feysbuk marifetiyle öğrenen arkadaşım beni aradı ve

d: lan, istanbuldaymışın... ne aramıyon götoş!
sb: he istanbuldayım. sevgilimleyiz. o yüzden aramadım. yanımda o varken seninle görüşmek istemedim. kusura bakma, şimdiye kadarki hal ve tavrından senin bu konuyu kaldıramayacağını düşünmüşüm demek ki...!
d: o nerden çıktı lan:s benim senin yöneliminle sorunum yok ki. bu konuda sana bişi de demedim..!
sb: haklısın ama zaten sıkıntı da bu. başka eşcinseller hakkınca konuşurken baya homofobik olabiliyorsun. farkında olmadan da. hatta yakın arkadaşım olmana rağmen benim duygusal hayatımı merak etmemen bile bence homofobik bi yaklaşım. kusura bakma d kafamda kurduğun imajın bu...
d: haklısın, gerçekten özür dilerim. istemeden de olsa seni üzmüşüm. gelsenize yemek yiyelim - içelim..
sb: olur, konuşayım elemanla, sana haber vereceğim..

konuştum, gittik ve mükellef bi kebap sofrasına oturduk. yedik içtik...