1. her aşçıyım diyenin yemeği yenmez.
2. bolulular doğuştan aşçı değildirler.
3. urfalı, antepli herkes güzel kebap yapamaz.
3. her güzel menemen yapan aşçı olamaz.
4. aşçının ailesinden gelen, çocukluğundan kalan bir damak tadı vardır.
5. o yüzden bazen aileden geçer. bu damak tadının üzerine bir kariyer inşa edilir.
6. aşçı dediğin, kalabalık topluluklara (200-500-1000 kişi), aynı lezzette ve aynı hızda yemekler çıkarabilmelidir.
6. aşçılar derneği vardır, buna üye mi ayrıca bakılması gerekir.
7. türkiye aşçılar ve şefler federasyonu da vardır.
8. okulları vardır, sertifikaları vardır.
9. zor meslektir, para için uğraşılmaz, sevgi gerektirir.
10. çok ama çok iyi menemen yaparım, bu ise sadece benim karnımı doyurmaya yarar.