askerde yapılan ilk banyo

içinde erkeklerle yakınlaşma, askerlerin kocaman çüklerini, götlerini görme, sabun düşürmeli bakışmalı/yakınlaşmalı hikayeler barındıracağı umuduyla açılan ama içinden trajik hikayeler çıkan başlık.
karganın bokunu yemediği bir saatte ve buz gibi havada, uyunulan binanın 50 metre ilerisinde, kapısında hamam yazan nispeten temiz görünümlü 40-50 beton paravanlı bir mekanda yapılmıştır.
ben kenan evren kışlasında yaptım acemiliği levazım okulunda. beşinci katta kalıyorduk, su ise anca üçüncü kata kadar çıkıyor, bize ulaşamıyordu, iki kat dolusu adam bellerinde havlular üçüncü kata inip duş almak için sıraya gidiyordu. su da öyle bir suydu ki, aşağıdan ayarlıyordun sıcaklığı, ama duş başlığına ya çok sıcak olanı ulaşıyordu, nasıl olsa ayarladım rahatlığıyla kendini duşun altına attığında haşlanıyordun, ya da soğuk olanı ulaşıyor bu sefer de aynı şekilde donuyordun. amma bir gün galatasaray-fenerbahçe maçı oldu, herkes tv odasına koştu ben dooooooğru duşlara aman allahım nimettt, yarım saat duş aldım sıcacık suyla... futbola -nedeni ne olursa olsun- sempati duyduğum ender anlardandı.

(bkz: ayı sözlük yazarlarının askerlik anıları)
çok klişe olacak ama banyoda ara bölmeler naylondan olduğu için herkesin çat çat 31 çektiği ve şakırtı seslerinin duyulduğu bir banyo anımdır. sanırım askerlik ritüelleri çok sıkıcı hiç yazmamak gerenk.
kapısı ve perdesi olmayan, fayans döşemesiyle kıvrımlı bir şekilde kapımsı bir girişe/çıkışa sahip banyodur benim için. hemen herkes gibi, 1 dakika ya sürmüş ya da sürmemiştir. vücudu temizlemekten başka bir şeyi düşünecek durumda değilsindir o an. önünde sallanır ufak bir şey, kıpırdamaz bile.