aşkın ve şiirin kovulduğu bir dünyada yaşamak

kendi kabilesinden kovulmus bir zenci olmaktir.
artik etlerinizi vahsi hayvanlar yesindir.
bir kayaliga zincirlenmis prometheus olmaktir.
sönmeyen ateslerin yandigi bir yüregin,
bir zalimin ayaklarinin altinda sönmesidir.
şu anda yaşamak istediğim yerdir. aşk uğruna götü başı dağıtmış ve hayal kırıklığına uğramış biri olarak şuan ne aşıkları çekecek durumdayım ne de aşkla ilgili şiirleri. geçici bir durum tabiki ama şuan durum bu.
öyle bir yerde ben yaşayamam herhalde aşk zaten yok onu geçtim de şiir yazmazsam hepten lal olurum
ask neyse kalsin. ama siiri kovalim lutfen.. ben mezun olmayi basarinca tekrar aliriz. ama lutfen ben mezun oluncaya kadar yazilan,yazilmayan tum siirleri bir disari atalim. cok dertliyim cok!
isterse askta gitsin tabi,tutmayalim..

tanim: muthis olurdu*
aslında harika olurdu; en acısız, en yalın ve sürekli akla mantığa dayanarak yaşamak!

*
pürrealist bir yaşamdır. yorar adamı. yer bitirir...
çünkü, masalsız yaşayamaz insan! yetişkinlerin masalları ise aşklar ve şiirlerle düzülür...

(bkz: şiirbazlık)