katılmayacağım, nedeni ise okulumun sosyal politikalar forumu ve bağımsız trans insiyatifi pride komitesince yadsındığı içindir.

bağımsız trans insiyatifi şöyle bir açıklama yapmıştır ve tamamen olmasa da çoğu noktada hemfikiriz...

türkiye'de yıllardır bir avuç marjinal azınlığın tekelinde bulunan lgbti mücadelesi ne yazık ki yerinde saymakta, bu kitleye yönelik hak ihlalleri ise azalmak bir yana giderek artmaktadır. üstelik, avrupa birliği, çeşitli avrupa büyük elçilikleri, dünya bankası vb uluslararası örgüt ve devletlerin maddi desteklerine ve bu destek sayesinde giderek sayıları artan derneklere rağmen. peki bu dernek enflasyonu ve maddi desteklere karşın, neden bir adım öne çıkamıyoruz ? lgbti bireyler hak ettikleri onurlu yaşamı bir türlü elde edemedikleri gibi, buna karşın bir takım odaklarca geliştirilen nefret söylemleri günden güne neden artmakta ? can alıcı soru da bu zaten.
türkiye'de lgbti denilen kitle, farklı cinsel kimlik ve eğilimlerine karşın, sosyo-kültürel ve aidiyet anlamında ülkenin genel nüfusundan farklı bir yerde değil. kısacası genel anlamda türkiyeli vatandaşların bir izdüşümünden ibaret aslında. ancak bu gerçeğe rağmen lgbti mücadeleyi resmi ve uluslararası alanda tekeline almış olan dernek ve oluşumlar, ısrarla bu gerçeği göz ardı edip, "marjinal" siyasette devam etmektedir. bir noktadan sonra kürt siyasetinin bu tuzağın farkına varıp araya bir set çekmesi dikkatlerden kaçmazken, genel anlamda da türkiye toplumu ve siyasetinin de benzer bir önlem almasının vakti geldi de geçiyor. sistem ve derneklerin yıkıcı siyaseti arasında sıkışıp kalan lgbti tabandan artık isyan sesleri yükseliyor. özellikle trans bireyler arasında yoğun olarak görülen bu itiraz ve talepler, onur yürüyüşü tartışmalarıyla zirveye ulaşmış durumda.
türkiye'de transfobi yok!
kim ne derse desin bu ülkede batı'da geçmişte ve günümüzde yaşandığı ve algılandığı anlamda bir "transfobi" yoktur! türkiye'de iş alanlarında ayrımcılığa uğrayan, dışlanan translar ve lgbti bireylerin birtakım sorunları vardır ki, bunlar da, halktan değil tamamen sistemden kaynaklanmaktadır. zeki müren'in devlet töreniyle uğurlandığı, bülent ersoy'un muhafazakar urfalı kadınlar tarafından neredeyse kutsandığı, ihsan hala'nın ege'nin bir köyünde tavuk besleyerek yaşadığı bir ülkede kimse bize transfobiden dem vurmasın! elbette ayıplama var, elbette dışlama var; ama bunlar da kesinlikle fobi düzeyinde değildir. 12 eylül darbesi ideolojisinin her alandaki baskıcı tekçi zihniyetinden kaynaklanan sorunlarımız var sadece. bu sorunlar darbe rejimi ve onun uzantısı politikaların trans bireyleri seks işçiliğine ve kaderine terk etmesiyle oluşan sorunlardır. dikkat edilirse öldürülen trans bireylerin neredeyse tamamı ya müşterileri ya da sevgilileri tarafından öldürülmekte ya da çalışma alanlarının yarattığı etkenler nedeni ile hayatlarını kaybetmekteler.
amaçları bizi gettolara sürmek
bugün o çok yücelttiğimiz ab'de bile -ki orada kazanılan haklar elbette bizim için de örnektir ve değerlidir- elde edilen evlilik hakkına rağmen lgbti bireyler toplumsal yaşamdan izole olmuş gettolaşmışlardır. oysa türkiye'de her şeye rağmen henüz bu tür bir gettolaşmaya mahkum edilmiş sayılmayız. ancak bu derneklerin yanlış siyaseti sayesinde korkarız ki, giderek o yöne doğru itilmekteyiz.
bu ülkede lgbti mücadelesini tekelinde bulunduran dernekler, şunu o oryantalist beyinlerinize sokun:
türkiye lgbti mücadelesi;
ezilen kürt lgbti bireyin de mücadelesidir ama kürt mücadelesi değildir.
dışlanan inançsız lgbti'nin de mücadelesidir ama ateizm mücadelesi değildir.
her türlü yerleşik yanlış dini algıları yıkma mücadelesidir, ama din karşıtı bir mücadele değildir.
ahlakçı bir mücadele değildir, ama "kendi toplumunun ahlak değerlerine saygılı bir mücadeledir. bu açıdan bakıldığında lgbti mücadele ahlakçı değil, ahlaklı bir mücadeledir.
ve en önemlisi, bu mücadele, göt-kıç açma, alakasız eylemlerde öpüşme mücadelesi değil, uludere'de suçsuz yere bombalanan gençlerin, soma'da yer altında ölüme terk edilen madenci işçinin, tecavüz edilip hunharca öldürülen özgecanlar'ın da mücadelesidir aynı zamanda.
biz toplumumuzla didişmenin değil, uzlaşmanın mücadelesini veriyoruz. biz bir savaş veriyorsak bu sistemledir, toplumla değil.
onur yürüyüşüne katılmıyoruz!
işte o yüzdendir ki, söz konusu derneklerin ve güdümlerindeki komitenin düzenlediği bu seneki 6. trans onur yürüyüşüne katılmadık. üstelik yürüyüşü erteleme veya her zamankinden farklı bir atmosferde düzenleme noktasındaki tüm ısrarlarımız da ne yazık ki, yine dikkate alınmadı. üzülerek gördük ki, transların neredeyse hiç katılmadığı bu yürüyüşü de tahmin ettiğimiz gibi yine yakışıksız bir takım şovlara teslim ettiler. toplumun içinde bulunduğu "manevi iklim" bir yana, bizim asıl mücadelemizi bile gölgede bırakacak görüntülere yer verdiler. böyle davranarak, hem eşcinsel ve trans bireylere yönelik sürekli nefret dili kullanan bir takım basın organlarının ellerine bulunmaz kozlar verdiler, hem de ne yazık ki toplum nezdinde antipati toplamamıza neden oldular. onur yürüyüşüne külotla katıldılar, yetmedi üstüne bir de "külotsuz parti" düzenlediler.
işte bu sebeplerden dolayı önümüzdeki pazar gerçekleştirilecek olan büyük lgbti onur yürüyüşüne de katılmıyoruz. yürüyüşü düzenleyen ve derneklerden bağımsız hareket edemeyen komiteye, önümüzdeki sene bizim de önerilerimizi dikkate almadığı taktirde, yine katılmayacağımızı buradan duyuruyoruz.
unutmayın, biz yoksak, çok eksiksiniz!

bağımsız trans insiyatifi