annemle boşandıktan sonra yirmi iki yıl varlığımı görmezden gelen biyolojik babam şimdi sanki yaşananlar hiç yaşanmamış gibi hayatıma girmeye çalışıyor. yahu merak ediyorum bu nasıl bir özgüvendir? ne düşündü acaba kaldığımız yerden baba-oğul olarak devam edeceğimizi mi? *