bu rüyam yıllardır aksatmadan haftada en az 3 kere gördüğüm zombili bir rüyam. arkadaşıma anlattığımı kopyala yapıştır yapıyorum bazı yerleri bilmemeniz normal.
baslangıcta otoyolda bir kaç kişiyleyim. yarış yapılacak. yarış, kağıtta uçma yarışı gibi birşey. kağıda bindiğinde kağıt mavi bir ışığa dönüşüyor ve patenmişcesine uçuyorsun. ağır olduğum için yavas olurum yada düşerim diye korkuyorum başta. bindiğimde görüyorum ki bu ağırlığım beni daha hızlı yapmış. izzet baysal caddesinin park kafeyle ayrılan sokaktayım nt nin oradan yardırıyorum uçarak. belediye önüne geldiğimde bi konser olduğunu görüyorum. ama gördüğüm, normal belediye önü değil onun 10 katı büyüklüğünde boş bir alan. dev gibi olan konser yerine arkadan giriyorum. ilk başta görevli beni kovamaya çalışıyor ama geçiyorum. aaa lana del rey var. ama o değil görüntüsü yani tipi öyle değildi, bol sivilcesi olan saçlarını her iki taraftanda bağlamış bir ergen kızdı. yeşil oduncu gömleği giymişti (.s). elimde galaxy note 2 var ve zorla lanayla onlarca fotoğraf çekiyorum. bir çığlık duyuyorum ve lana yı bırakıyorum. zombiler gelmiş, lanayı yiyorlardı. döndüm ve dedim ki; you have died "young and beautiful lana". sonrada kaçıyorum oradan. taşhan değilde bir ormandayım. harry potter evrenindeki kara ormanı düşün, onun gibi. hava yeşilimsi, ağaçlar dev gibi ve korkutucu. elimde bir kılıçla yürüyorum. zombiler karşıma çıkıyor ve onlara saldırıyorum. öldürdüklerim yere düştüğünde toprak tarafından içeri çekiliyor ve kaybediliyor. o orman, aslında zombileşmiş bir orman. bir şey üstünde çok kalınca içine çekiyor ve sindiriyor. koşuyorum ve boşluğa çıkıyorum. dev bir ağaç ve altında tahtadan yapılmış dairemsi bir ev. ağaç bunun ortasından çıkmış. içeri girdiğim de, babaannemi, yengemi, amcamı ve kuzenlerimi görüyorum. o tahtadan daire evin camı yok ama küçük küçük delikler var. doğmakta olan güneşin ışıkları bu deliklerden geçiyor. bir yarışmaya giriyoruz. aslında hayatta kalma mücadelesi. sürekli koşmalı ve tepeden damlayan ağacın kökündeki suları toplamalıyız. yeterli suyu en çok toplayan kazanır. dışarısı zombi kaynıyor ve bizi farketmemeleri için hızlı koşmalıyız ki deliklerden içeri sızan ışıklar bizi ele vermesin. babaannem oldukça yavaştı ve bizi tehlikeye sokuyordu. koşup onu öldürüyorum(.s). suyu yeteri kadar ilk toplayan ben oluyorum ki son damlayla mavi bir ışık göğsümden çıkıyor ve kendimi bizim evin banyosunun kapısının önünde buluyorum. annemlerin odasından gelen zombileri görünce banyoya giriyorum. içeride 3 kişi var; 2 tane ikiz erkek kardeş ve bir rahibe. 4 ümüz bir süre yaşıyoruz orada ama o sürede rahibe bize zorla dua ettirip hristiyan yapıyor. çokta cadı bir kadın zaten. banyonun minnacık camından bunu aşağıya atıyorum, zombiler yiyiyor. oradada bitiyor rüyam