ilk başta, ayşe arman'ın hürriyet gazetesin de okuduğum röportajında eşcinsel roman yazdığını öğrenmiştim. sonra devam ettim, eşcinseller hakkında pek birşey bilmeyerek kaleme aldığı romanını kendi cümleleriyle sıçmış batırdığını tebessümle okudum.
canı eşcinsel romanı yazmak istemiş ve yazmış. * tabi gündeme gelmek için güzel bir konu "eşcinsel roman" yazmak değil mi?

örneğin; "empati kurabildiğim ve anlayabildiğim bir dünya" demiş. kendi cümleleriyle çeliştiğinin farkında değil atıp tutuyor. birkaç cümlesi de çok rahatsız etti beni
"o yolun yolcusu olmuştu, o taraklarda bezi yok" röportajın her sözü tartışılası (daha fazla sinirlenmek istemiyorum) günün birinde okur muyum bilmiyorum. şu an tepkiliyim. nokta. bitti.