90'ların tartışılmaz ruhu olan aysel gürel'in işin içine onno tunç da girince ister istemez arenjelerin aynı tatda değişen tek şeyin yorumlar olmasını hayal ettiğim bir albümdü ama hayalde kaldı tabiki.
tarkan : elini attığı her işte başarısız olması yasaklanmış bu adamın güzel olmuş ama yine de bknz: aşkın nur yengi,
ajda pekkan : eski halinden çok fazla kaybetmeyen bir şarkı olmuş ajda'ya yakışmış.
sertab erener : olmasa da olurmuş dedirtti.
ata demirer: klasik ata demirrer yorumu, dinlettirir kendisini.
ayşegül aldinç: şarkı seçimini yadırgamakla birlikte, nakaratta sesini tam anlamıyla alamadım şahsen. ama olmuş bu da.
aşkın nur yengi : yorumuna yorumum yok ama şarkı seçimi hata, artık baydı ünzile coverı, aynı durum firuze içinde geçerli.
yaşar : olmamış bir tane daha. bariz akdeniz müziğine yatkın ve gitar çalıyor diye yaşar'a teslim edilmiş.
*
yasmin levy : albümün şakası evet bildiğin şaka, tamam yasmin levy "yasmin levy" ama kimi anmış bu şarkıda o muamma!? türkçe olarak söylemeyi denese inan daha çok anlamlı olurdu. ee öyle şakaya böyle fikir.
mabel matiz: isminin geçtiği anda en çok meraklara gark ettiren kişi oldu. sultan süleyman'ı artarda üç, dört sefer dinleyen biri olarak beklentim fazla oldu, mabal matiz'i aman aman sevmem dinlemem ama aşk yok olmaktır coverı baya bir sağlam referans olduğundan beni hüzünlere boğdu. neden slow diye sorasım haykırasım var, şarkının ruhuna ters, keşkeler olsun, yazıklar olsun başka da lafım yok.
eda - metin özülkü: resmen aysel gürel'in kemiklerini sızlatmışlar. o nasıl bir düzenleme, şarkıyı katletmişler resmen.
istanbul hatırası,
son bakış,
geçer gibi şarkıların yer almaması iyi mi olmuş kötü olmuş sevinemedim ayrıcana.