gerçek olanı değil beklentileriyle yarattığı bir erkek çocuğunu seviyor olması, hayat görüşlerimizin farklı olduğunu bir türlü anlayamayip beni küçücük bir dünya olarak gördüğüm bir düzenin içine sokmaya zorladikca dunyalarimizin birbirinden uzaklastigini farkedememesi. yine de verdiğin emekleri ve bana değil yarattığın o erkek çocuk imajına da olsa gösterdiğin sevgi, şevkat ve değeri hissediyorum. ben üstüme alınmam gerekenleri alınıyorum, gerisi mühim değil. seni anlıyorum, seni seviyorum ve seni affediyorum baba.