tevrat'da adı geçen mitolojik yapıdır. anlatıya göre insanlar eskiden tek bir ortak dili konuşurlar ve tek bir ulus gibi yaşarlarmış, bir zaman bir araya gelip tuğla ve harç kullanarak büyük bir kule yapmaya kalkmışlar. tamamlanmamış hali bile çok uzun olmakla birlikte, kule tanrı'yı rahatsız etmiş. sanki kendi büyüklüğüne karşı bir meydan okuma olarak görmüş bu kuleyi.
asla inşaatın bitirilmemesi için göklerden dünyaya alçalarak insanları grup grup ayırıp her birinin dilini birbirine farklı ve yabancı kılmış. böylece uluslara ayrılan halklar farklı yollara revan olmuşlar ve kulenin de yapımı asla bitmemiş.

bu yüzden bu kulenin olduğu kentin adına "babil" denmiş çünkü bu ismin anlamı kargaşa demekmiş.

muhtemelen yahudilerin babil sürgünü sonrası mezopotamya'nın geleneksel tapınak kompleksleri olan zigguratlardan esinlenerek oluşturdukları bir hikayedir. hikayenin tam metnini tevrat'ın tekvin bölümünde bulabilirsiniz.