istanbul'a ilk geldiğimde ev ararken karşılaştığım insan türleriydi, daha doğrusu bekar insanlara kolay kolay ev verilmediği gerçeğiyle beni yüzleştiren insanlardı. ev sahibi hacı ise çok sıkıntılı, kesinlikle sizinle muhattap dahi olmak istemeyebilir. aynı binada oturuyor, evi iyiyse şansınız yok denecek kadar azdır. bazen de tersine şöyle gelişir hacı amca evini ve ederini bilir semtten ötürü gideri olan evini istediği ölçüde kiraya verebilir.

her neyse saptırmayalım, bir gün ev ararken temmuz sıcağında tonlarca ev gezmişim ve bir türlü istediğim gibi kendime göre ev bulamıyorum, bir ev buldum oldukça da beğendim fakat hacı amca o kutsal cümleyi "bekara ben ev vermem!" söyleyince akşama kadar ter içinde leş gibi gezmişim ve istediğimi vermeyen bir hacıya verdiğim cevap güzel olmuştu: "evlisi de seks yapıyor bekarı da seni tam olarak hangi kısmı rahatsız ediyor?" deyip çıkmıştım evden. ciddi ciddi köpürmüştü adam arkamdan..

(bkz: evet sendeyiz birand)