şarkının rahat bir on yılı vardır belki kulağımda, ne zaman kulağıma gelse ağır geliyor, dinlerken bazen kafamı duvara vurasım geliyor. elime bir yüzlük rakı şişesi alıp sek sek içesim gelir. düşünsene o kadar sevdalı insan var veba gibi heryerde ve mevsimler değişmiyor o kadar vücut ısısına. mantığa ters gerçekten, güneşe yaklaşınca havanın ısınması yerine her yüz metrede sıfır nokta beş santi grat derece düşmesi gibi mantığa ters.
ve bütün bunlara rağmen sevmek.
şarkıdaki acıya gel, aşkı başından aşkın olan kişiye aşk diye hitap ediliyor. bu nasıl bir realistlik?
düşman olan saatler zaten hep kumpas, bilemem ben de.
hiçbir vücut ısısı değiştirmiyorsa mevsim normallerini
sevmek de yok artık hiç kimseyi
sen yaz saati uygulaması
ben kış saati
ortak bir takvimimiz bile olmadı
seni 1 saat ileri almışlar
beni 1 saat geri
bu zamanlar yoksa bize düşman mı?
zagor