evet, yazma kararı aldığım ve okumak dışında üyelik açmama neden olan durum. 20 yaşındayım henüz. hayatıma gireli 1 yıl kadar oluyor. kendisi benim ondan hoşlandığımı bilmiyor ve hatta en yakın arkadaşlarından biriyim... ona aşık olduğumu fark bile edemeden kendimi bu cehennemin içinde buldum. bir şarkıyı dinlerken gözümün önüne imkansızlıkların geleceğini nereden bilebilirdim ki? her geç cevap verdiğinde acaba şu an kiminle konuşuyor diye kıskanacağımı, başka arkadaşlarına verdiği değeri görünce yıkılacağımı cidden nereden bilebilirdim ki? artık ne yaparsa yapsın değersiz hissediyorum kendimi ki çok şey yapıyor... kendi içinde bir insana nasıl değer veriyorsa öyle gösteriyor bana da... ama işte gelin bir de uykularımın kaçmasını sağlayan bu salak duyguyu bana sorun. bazen değersiz hissetmekten ağlayan bana bir sorun. ondan uzaklaşmak bir çözüm değil beni için, onunla yaşamak bir çözüm değil... ne yapsam ne etsem çıkamıyorum bu imkansızlığın içinden. hani diyor ya şarkıda "ben öyle biri sevdim ki, bir nevi intihardı..." öyle işte.