son zamanlarda kafa yorduğum ve insan ilişkilerinde gözlemlemeye çalıştığım durum. biriyle olduğumda ya da biriyle yazıştığımda da kafamda bu soru geçiyor. bunun neresi ya da neyi sikimi kaldırıyor diye sormadan edemiyorum. insan olmak, var olmak başlı başına çekici olmak için yetmiyor mu? mesela neden penisli olsun, amlı olsun, kilolu olsun, kıllı olsun, kaymak gibi olsun, zayıf olsun, avrupalı ya da uzak doğulu olsun! birini sevmek ya da onu çekici bulmak için neden bir niceliğe ya da niteliğe ihtiyaç duyarız? yanlış anlaşılmasın, anal anlamda sikiciyim ve sikmeyi çok seviyorum. özellikle kalçaları güzel 'erkek'leri. mesela vapura biniyorum ve şak kot pantolonunu dolduran kalçaları ile vapura binen erişkin bir erkek. tanımıyorum, daha önce hiç karşılaşmadığım bir insan. ama yine de çekici buluyorum ve kobramı sola yatırıyorum ne olur ne olmaz. tam bu çekicilikten bahsediyorum. daha önce hiç karşılaşmadığım, tanımadığım biri bana neden çekici geliyor? belki tanısam sevmeyeceğim. belki akpli ya da mhplidir, belki kokusu hoşuma gitmez, belki tanısam iğreneceğim birisidir.
bu tür sorulara verecek yanıtım olmasa da ilişki kurmanın çok temel varoluşsal bir duygu olduğunu düşünüyorum. hatta abartıp şunu diyebilirim. eğer ilişki kuramazsak yok olup ölebiliriz. bedensel ölmeyi geçiyorum tanrının cezası... ruhsal(mental) yok oluştan bahsediyorum. buna seksili ilişkiler ve sevgili dostluklar da dahildir. ilişkiler insan ruhunun besleyen zihinsel besinlerdir. yummy! az yerseniz kabız, çok yerseniz de mental cırcır olabilirsiniz. yani bilemiyorum allahın belası, çekici buluyoruz ki 31 çekiyoruz.
çekicilik sevgi midir yoksa seksi midir? peki sevgiyi seksten ayıran şey nedir? sikiyorsa seviyor mudur, sevdiği için mi sikiyordur? nedir bu seks bel...
ay kolim geldi, sonra devam edeyim.