can sıkkın, kafada kırk tane tilki dönüyor, hiç uyumamışım, yorulduğum günün sonunda ise soluğu baba kardeş ve ben olarak metroda almıştık. tabi başlarda düşündüm ki içim açılır, rahatlarım, hoş ve durgun bir müzik eşliğinde bir akşamlık da olsa kendimi bir b.k sanarım vs vs... elde sepet gezdiğim anda ise rahatlamak bir yana aklıma çılgınlar gibi sevdiğim kişi geldi, aynı evde yaşıyoruz, beraber alışveriş yapıyoruz tabi benim gözler jery gören tom gibi şarap reyonunu kesiyor o da diyor bi dur artık amk! ertesinde ise olanaksızlıklar tablosu kafama dank ediyor, baba ve kardeş alışverişe devam ederken ben de otoparkta pala dayılar gibi çökmüş sigara yakıyorum.

hikayedeki arkadaş şu aralar hayalini kurduğum şeyi başkasıyla yaşıyor, ben de geçen metrodan aldığım kalamar+mezelerle sofra kurdum, uygunda bir beyaz şarap, o vakit gerçekten stres attığımı söyleyebilirim.