kişinin okuduğu kitap sayısı ve edindiği edebiyat lezzetiyle orantılı olarak sayısı da artabilecek kitaplardır.

okuyucu / yazar uyumunun yakalandığı her kitaptır... saymakla bitmez ama sorun şudur ki, herkese göre değişir...

yüzüklerin efendisi, yüzyıllık yalnızlık, rüzgarin gölgesi, aşk ve öbür cinler, yaratık, semerkand, deliliğin dağlarında aklıma ilk gelenler... ama bunlar bir başkası için çok sıradan olabilir... birde okundukça güzelleşen kitaplar vardır. 10 sene önce okuduğunuz kitabı tekrar okurken, görmediğiniz detayları fark eder, ayrı bir haz alırsınız ki bu daha bi başka güzeldir...

okuduğum kitaplar hepsi bölümümle ilgili olduğu için ve okumam için bir sürü kitap dayatıldığı için malesef ki bu tarzda isteklerde bulunamadığım kitaplardır. fakat yıllar önce the devil wears prada adlı bir kitap okumuştum hiç bir edebi bir yönü vs. yoktu fakat bitmesini istememiştim.

yemek kitapları mesela. * * *

sayfaları gözünüzde fantastik filmlerdeki aynalar gibidir, insanın içine giresi gelir.
(bkz: peruk gibi hüzünlü)

açlık oyunları serisi

uygar şirin - karışık kaset ; fonunda 90lı yılların müzikleri olan komik, 30 yıla varan bir aşk hikayesi bitmesin diye birer ikişer sayfa okuyorum. müthiş kitap...

bitmeyecek öykü - michael ende

saatleri ayarlama enstitüsü- ahmet hamdi tanpınar
huzur- ahmet hamdi tanpınar
siddhartha- hermann hesse
peyami safa- yalnızız
şeker portakalı- vasconcelos
beyaz gemi- cengiz aytmatov

"fedailerin kalesi alamut" yazarı: (bkz: vladimir bartol)

irvine welsh-porno*

okunmayan, rafta bekleyen kitaptır.

bitmesi hiç istenmediğinden mi bilmem ama başlayıpta bitiremeyeni çok gördüm..oğuz atay-tutunamayanlar

özellikle seri kitaplar da bu durumu yaşarım. bir yandan merak eder bir sonraki kitabı beklerim, diğer yandan da nihayet biteceğinden üzülürüm. bu aralar taht oyunları-5 bekliyorum. takibimde olan bir başka seri ise, yıllardır -yaklaşık 7 yıldır toplamda 13 cilt okuduğum, 14. ve final kitabının yayınlandığı ancak henüz türkçe baskısı çıkmayan- zaman çarkı serisi. zamanında yüzüklerin efendisini okurken de aynı durumdaydım. gerçi tüm seri .ok uzun zaman önce yayınlandığı için sadece okumak kalıyordu geriye. kara kule serisi -toplamda 7 kitap yazım süresi 30 yıl- 6. ve 7. kitapları yayımlanma zamanıyla okudum. özellikle 7. kitap bitsin artık çatlayacağım meraktan, yok bitmesin devamı yok cidden bitecek lan şeklinde infial yaratmıştı bende. harry potter ever hp. *

tutunamayanlar - oğuz atay**
nietzsche ağladığında - irvin yalom

(bkz: şeker portakalı)

(bkz: bağımlı)

benim hiç öyle kitaplarım olmadı pek meraklıyımdır genelde hemen sonuna erişebilmek adına hızlı hızlı okurum. belki beklemediğim sonla karşılaştığım zamanlarda keşke bitmeseydi dediklerim olmuş olabilir şu an anımsayamıyorum.

perihan mağden in iki genç kızın romanına başladığımda hissettiğim şey...

bitmesi istenilmeyen diziler, filmler, rüyalar ve mutlu günler gibidir!
ama, bu evrende herşey fanidir.
çünkü, başlayan/doğan/ortaya çıkan herşey, bitmeye/tükenmeye doğmuş bir enerji kütlesidir...

(bkz: termodinamik)