gogol'un en güzel öyküsüdür.

sahibinden bir sabah apansızca ayrılıp giden burun tüm şehri dolaşır ve sahibini de sokaklarda peşinden sürükler. bu yönüyle bakıldığında mizahi yönü oldukça kuvvetlidir zira burun pelerin takar, atlı arabalarda gezer hatta insanlarla konuşur. ancak biraz gogol'un külliyatına hakim olduğunuzda burun'un aslında savrulmakta olan rusların kaybettiği aidiyet duygusu olduğu anlar, kendi aidiyet kaygılarınızın eşiğinde kalakalırsınız.