4 mart gecesi zorlu center'da düzenlenen galasına katıldım. spoiler vermeyeceğim elbette. sadece şunları söylemekte fayda var, gerçek bir hikayeden esinlenilmiş olması aslında en önemli noktalardan biri. bize doğduğumuz andan itibaren öğretilen " erkeklik" kavramının ilerleyen dönemde nasıl tehlikeli bir boyuta taşınabileceğini özetlemiş aslında film. erkeklik en önemli olgulardan biri olabiliyor bir çok erkek için. daha ileri boyutunda da 5 yaşındaki kızından, hayatına giren kadınlara, çevresinde yaşayan insanlara kişilerin ne zararlar verebileceğini gösteriyor. çocuk büyütmenin bir oyun olmadığını özetliyor. ayrılan çiftlerin çocuklarının psikolojisinden tutun da, yapılan basit bile olsa hatalı davranışların çocuk bünyesinde bıraktığı etkileri gösteriyor. kadınların ülkemizdeki değerinden de dem vuruyor. yarasız kadın mı var diyor insan filmi izlerken ve evet bazı kadınların yaraları çok daha derin. film çok cesurca yapılmış. bu topraklarda pek cesaret edilemeyen konuları işlemiş film yönetmenleri. tebrik edilesi. film müzikleri ayrı güzel, kostümler ayrı başarılı. mekanlar özenli, etkileyici. senaryo iyi yazılmış, düşündürücü ve çözmek için emek veriyorsunuz ve tabi lgbt bireylerin de senaryoya eklenmiş olması bize asıl "normal" kavramını anlatıyor. oyunculuklar derseniz de ece dizdar başta olmak üzere filmde tüm karakterler rollerinin hakkını vermişler. kesinlikle kaçırılmaması gereken bir film diye düşünüyorum, mehmet binay ve caner alper'i bir kez daha tebrik ediyorum.