bilmiyorum. ben duygusal bir insanım. yani, her zaman olmasa bile. bilmiyorum.

misal, bir haber okuyorum; surinam'da çocuk felci yüzünden koltuk değnekleriyle yürüyen çocukların fotoğrafları var haber metninin yanında; benim koltukaltım ağrıyor.

sonra duyuyorum; bingöl'de suriyeli çocukları iftar çadırının önünde yemek vermeyip dövüyorlar; ben, mideme yumruklar yiyorum.

"ali'yi döverek öldürmüşler" diyor biri; "ya" diyorum "dövülerek ölünür mü hiç?"; benim beynim patlıyor o an.

annem telefonun öbür ucundan diyor: "ben nasıl olayım, berxe min. seni merak ediyorum."
diyemiyorum: "annem, insanlar ölüyor."

bilmiyorum.

çin'de bilmemnefestivali yapılıyormuş, köpekler canlı canlı yakılıyormuş; videolarını falan görüyorum; benim ciğerim yanıyor.

bir kadın kilometreler uzağımdan diyor: "can alan bir katil değil, can derdinde bir kadın de bana."
diyemiyorum: "canımsın."

sonra haberini alıyorum: 15 yıl vermişler.
diyorum: "bedenini satmak isteyenlerle bedenini hapsetmek isteyenler arasında ne fark var?"
diyor: "yok."

yaşadığım şu topraklardan utanıyorum.
insan topraktan utanır mı?
utanıyormuş işte.

ben, dünyanın en mutlu insanıyken, küçük bir japon çocuğunun merdivenlerden düşüp ağladığını gördüğümde hüzünlerden hüzün beğenen;
ben, dünyanın en mutsuz insanıyken, küçük bir kedi yavrusunun karda oynadığı bir videoyu izlediğimde sevinçlerden sevinç seçen biriyim.
ne yapayım?
huyum böyle.
allah baba böyle yaratmış diyorum hep. böyle yaratmışsa, vardır illa ki bir bildiği. öyle olsa gerek.

sonra haberini alıyorum: 15 yıl vermişler.
sonra fotoğrafına bakıyorum: dear past, thanks for all the lessons.*
sonra yüzüne bakıyorum: ben böyle gülümseyişi cihan kırmızıgül'de, nevin yıldırım'da görüyorum.

bilmiyorum.

sıdıka'nın 9. bölümü iniyor bir yandan. akşam eve gittiğimde, yemek yerken izlerim de az keyfim yerine gelir diye düşünmüşüm.
video hızlı hızlı iniyor.
videonun hızlı hızlı inmesinden utanıyorum.
insan bir videonun hızlı hızlı inmesinden utanır mı?
utanıyormuş işte.

sonra fotoğrafa bir daha bakıyorum: dear, future i am ready. *;
kardeşimdir, ablamdır, kadındır, güçlüdür, insandır, gülümseyiştir, beklemektir, gitmektir, durmaktır, abimdir, babamdır, annemdir; her şey oluyor çilem o an.