aslında güzel bir durum tabi ama uzun zamandır bu konuda kafam biraz karışıktı. hiç tacize uğramadım çocukken.

daha önce kuzenim ve bir süre önce de yakın bir arkadaşım çocukken tacize uğradıklarını paylaşmışlardı benimle. onlar adına çok üzüldüm ama bir yandan da aklıma şu soru geldi. çok sempatik tatlı bir çocuktum ben neden hiç tacize uğramadım acaba. sonuçta kuzenim ile hep aynı ortamlardaydık.

başta saçma bir düşünce olsa da uzun süre kafamı kurcalamaktan kendimi alamadım. çocukluk fotoğraflarıma baktım. daha sonra kuzeniminkilere baktım. allah affetsin çok çirkin bir çocuktu. daha sonra arkadaşıma da çoccukluk fotoğrafını görmek istediğimi söyledim ama saçma bir tepki verdi. göstermedi. ama o da zaten yakışıklı biri değil çocukken de tatlı bir çocuk olmadığına eminim. belki de ben de tacize uğradım ama bastırdım hatırlamıyorum diye teselli ettim kendimi.
daha sonra konuyu terapistime açtım. meğer pedofililer hedef olarak kendilerine tatlı çocukları değil zayıf çocukları seçiyorlarmış kolay hedef olarak gördükleri için.
yani çocukken tacize uğramadım diye canı sıkılan varsa diye paylaşmak istedim. kendinizi kötü hissetmenize gerek yok.