bir sıralama yapacak olsaydım ilk sırada anneannemin kapkara bir tavada yaptığı patates kızartması yer alırdı. o kadar güzel olurdu ki ne zaman gitsem isterdim. yazık kadıncağız da bana kıyamadığı için kızartırdı. ikinci sırada yer alacak şey yine anneannemin yapmış olduğu pişiler. kuzenler, teyzem, babaannem, bütün aile bir arada anneannemde toplanırdık. anneannem de bahçede kazanla pişi kızartırdı. düşünüyorum da o bahçe de tam bahçeydi yani. öyle bir ortamda yediğin her şeyden zevk alırsın bence. son olarak da aklıma gelen şey sokakta oynarken tonton bir amcanın bize sürekli gazeteden yaptığı külahlarda verdiği çiğdem. her zaman dükkanda olmazdı. geldiğinde görelim diye hep onun dükkanının önünde oynardık. nereden buluyordu o kadar çiğdemi hiç bilmiyorum. çünkü çerezcilik de yapmıyordu. eskiden insanlar çocukları mutlu ederdi. şimdi çocuk olsaydım değil bir adamdan bir şey almayı, annem sokağa bile çıkarmazdı beni. eminim o amca da şu an olsa bırak çocuklara bir şey vermeyi, çocuklara gözünün ucuyla bile bakmazdı yanlış anlaşılır diye. gerçi o zaman da çocuklar için belli başlı tehlikeler vardı. şu an aklıma geldi de annem beni hep tembihlerdi. pokemon alacağım diyenlere, ben senin babanın arkadaşıyım diyenlere inanmamam gerektiğini söylemişti*. her neyse çocukken yediğim abur cuburlar dışında bunlar geldi aklıma. en nihayetinde artık hiçbirini yiyemiyorum*.