müthiş bir duygu. fena alıştırdım erkek olanını hiç omuzumdan inmiyo. uzadın, büyüdün kafan kapıya çarpıyo, dayının enseni ağrıyo diyorum, in diyorum da, dinleyen yok.
bide sarılınca alet hedevata kafa atıyo şerefsiz. ama her türlü candır onlar ya
o değil ilerde bi gün eşcinsel kimliğimden dolayı hep ailemin isteği dışında bi hayat yaşıyacağım için onlar beni nasıl bilecekler, neler düşünecekler hakkımda düşünmüyor değilim. hep uzak yaşayan, evlenmeyen, garip bir dayı...