gözünü açmakla açmamak arasındak ikilemedir yaşadığın, bir sonraki nefesi almasam ne olurki hesabına girmektir... su içtiğin bardağı oturduğun yerde öyle yere bırakmak ve salonun ortasına kadar yuvarlanmasını izlemektir. ağlamak istemek ama buna gücününü olmamasıdır. mutfakta bulaşığın dağ gibi olması hatta bulaşık artıklarında ilk yaşam formlarının belirmesidir. peynirin sararmış kurumuş köşesi gibisindir. yıkılırsın, yuvarlanırsın, parkedeki tüm toz taneleri burnuna girer çıkar....sürünürsün...böğürürüsün...