yazmış olduğu metnin tamamını az önce okudum. gülsem mi ağlasam mı yoksa acısam mı karar vermiş değilim. ancak kendisine yardımcı olmak adına cevap vermek istiyorum. söze gay insanlarımız diye başlayarak bir yerlerden tanıdık gelen bir dil kullanmış ve " benim gay insanlarım" dememek için kendisini zor tutmuş. bu satırları yazmadan önce seninkinin aksine ben haftalarca düşünmedim çünkü seninki gibi bir düşünceye cevap vermek için bu kadar fazla enerji ve zaman harcamaya gerek olduğunu düşünmüyorum. senin aksine bizim için beyin kullanımı daha önemli. sen vücudunu özgürce sergiler,yaratıcıya teşekkürlerini sunarken biz ,bize karşı tahammülü olmayan bu dünyada hayatta kalabilmek için beynimizi sana oranla daha fazla kullanmak zorunda kaldık. ailemize karşı kendimizi saklarken ,toplumdan dışlanmamak için ya da sahip olduğumuz işleri senin gibi vücuduyla gözleri dolduran tiplerden koruyabilmek için hep beynimizi kullandık. sen formda kalabilmek ve ilgi çekebilmenin hazzından sabah kahvaltısında karbonhidrat tüketmeyi ihmal ettin.halbuki beynin çalışması için sabah kahvaltısında protein ve karbonhidrattan oluşan bir öğün şart. taciz olayları ise kabataş olayındakinden daha az yalan değil. sokakta böyle bir şeye maruz kalman inandırıcı değil. tabii eğer gittiğin gay barın tuvaletini kullanırken böyle şeylere maruz kalmışsan o zaman haklısın. gay insanların olarak sana büyük geçmiş olsun diliyoruz.