iki ayrı örnek var gördüğüm. iki arkadaşım de eşcinsel erkek ve hatta bunlardan bir tanesi zırıl.

aynen aile, toplum baskısı ve bilimum sebepten dolayı sevmedikleri insanlarla evlendirildiler. muhtemelen arzularını gömdüler içlerine. o sıralarda çok üzülmüştüm ve kızmıştım, halbuki zorla evlendirilmediler ya.. ama sonra ne oldu? şimdi ikisi de gayet memnun hayatlarından, ikisinin de çocuğu oldu. tüm hayatlarını çocuklarına adadılar. evet bana ters böyle şeyler ama herkes mutlu ise kime ne.. ben de kaç kere ayıp olmasın diye beğenmediğim koliyle takıldim.. aynı şey. * *