nasıl güzellik göreceli bir kavramsa (ki çirkinlik pek de değildir) iyi-kötü ayrımı da aynı şekilde benim gözlemim. birine iyi gelen diğerine kötü gelebilir. bu çizgide yetişmiş tüm insanlar da hep ''uyuşturucu kullanmak'' kötünün en üst noktasıdır. biliyorum çünkü çocukluğumda hep haberler ya da çevreden duyulanlar olsun uyuşturucu kullanmak hayatta yapılabilecek en kötü şey olarak sunuldu bana. oysa ki değil. tabi ki uyuşturucu kullanmak iyi bir şey demek değil bu ancak hayatta bundan o kadar kötü şeyler de var ki: açlıktan mı bahsetsem, sevdiğiniz insan tarafından kalbinizin kırılmasından mı, değer görmemenizden mi yoksa kenya'daki yetim kalan yavru fillerden mi...

uyuşturucu kullanmayı çok zor da olsa bırakabilirsiniz ama kendiniz olmayı asla (gerçekten) bırakamazsınız.