yirmi iki yaşına kadar tüm acılarıyla ve keşmekeşlikleriyle yaşadığım durumdur. sonradan kendimi bulmama yardım eden gay bir arkadaşım oldu da sayesinde psikolojim düzeldi, ben buyum dedim ve mutluluğu yakaladım.

--- sosyal mesaj ---

buradan gençlere sesleniyorum: neyseniz osunuz, kimse için değil kendiniz için yaşayın. sizi olduğunuz gibi seven insanları dost edinin, diğerleri zaten sizin iyi gün dostunuzdur. eşcinsel olmak suç, günah değildir. birini sevmenin nesi günah olabilir ki? hayat o kadar kısa ki, nasıl yaşamaktan mutluysanız o şekilde yaşayın. "peki ya ailem ne olacak?" dediğinizi duyar gibiyim. evet ailelerimiz en değerli varlıklarımız ama bu da bizim hayatımız, dünyaya 1 kere geliyoruz ve hayatımızı onları incitmeden, gerekirse (ki hepimiz böyle yapıyoruz) belli etmeden de olsa yaşamalıyız.

--- sosyal mesaj ---