ailemle birlikte yaşadığım zamanlarda birçok türk dizisi izledim. bir gün bile heteroseksüelliğe özenmedim. örnek vermek gerekirse ali rıza bey'in hala hayriye'ye tahammül ediyor olması beni çıldırtıyordu. daha dizinin ilk bölümünde ali rıza bey oğuz'u yargılamak yerine dudaklarından öpseydi ve o kafayı yemiş karısını, kardeşlikten bihaber olan aptal kızlarını, kanişten farkı olmayan oğlunu bırakıp oğuz'a bizzat kendisi kaçsaydı bugün hala yaşıyor olurdu ve sizi temin ederim ki dizi çok daha güzel bir yere giderdi. neyse ki ferhunde gibi rasyonel bir karakter vardı da seyir zevkimiz çok da bozulmadı.

edit: sonuç olarak aramızda 18 yaşından önce aşk-ı memnu izleyip behlül'ü değil de bihter'i arzulamış bir gay var mı? behlül ve bihter tamamen sembolik. siz süleyman efendi ve şayeste'yi de düşünebilirsiniz.